/ Choroby Sromu /

Liszaj prosty

Liszaj prosty (lichen simplex) jest przewlekłą wypryskową chorobą charakteryzującą się intensywnym świądem lub / i pieczeniem , przesuszeniem, zbieleniem oraz ścieńczeniem skóry wraz z utratą jej elastyczności. Zmianom tym może towarzyszyć rumień, obrzęk i łuszczenie się naskórka, pęknięcia i nadżerki, najczęściej na skutek przewlekłego drapania.

Liszaj prosty może występować jako pojedyncza lub wielokrotna zmiana. Najczęściej pojawiają się na szyi, ramionach, skórze głowy i narządach płciowych, częściej u kobiet niż u mężczyzn. W obrębie sromu ogniska liszaja lokalizują się zwykle na wargach sromowych, kroczu i w fałdzie miedzypośladkowym.

Przyczyny choroby nie są znane. Przypuszcza się, że wpływ na rozwój liszaja prostego mają choroby autoimmunologiczne i stres, stąd inną nazwą liszaja prostego jest Neurodermitis, co sugeruje zmiany pochodzenia troficznego. Liszaj zewnętrznych narządów płciowych zwykle współistnieje ze wzmożonym napięciem mięśni dna miednicy i wulwodynią.

Diagnostyka liszaja prostego w gabinecie ginekologicznym opiera się na makroskopowej / klinicznej ocenie sromu w połączeniu ze zgłaszanymi przez pacjentkę dolegliwościami.

Często zmiany skórne o charakterze liszaja prostego są przypadkowym znaleziskiem, pacjentka nie ma żadnych dolegliwości, nie wymaga wówczas leczenia. Nie ma potrzeby wykonywania biopsji sromu dla rozpoznania choroby.

Leczenie liszaja powinno być prowadzone wg. obowiązujących standardów. Ważne jest eliminowanie czynników drażniących (płyn do higieny intymnej; wkładki noszone na stałe, czarna bielizna) oraz stosowanie naturalnych emolientów (np. olej kokosowy). Jeśli liszaj współistnieje ze wzmożonym napięciem mięśni dna miednicy farmakoterapia łączona jest z terapią miednicy.