/ Choroby Sromu /


Łuszczyca

Łuszczyca to przewlekła, nawrotowa, uwarunkowanym genetycznie choroba skóry, rzadziej błon śluzowych, dotyka do 2% populacji zachodniej. Cechuje się przewlekłym przebiegiem z tendencją do samoistnego ustępowania (remisji) i nawrotów.

Na manifestację i przebieg choroby znaczący wpływ ma stres. Łuszczyca na sromie, gdzie jest wilgotno, może przebiegać pod postacią dobrze odgraniczonych, jasnych, czerwonych i gładkich (bez łuski) blaszek lub na skórze w innej okolicy ciała występuje w postaci cienkich, czerwonych łusek, o błyszczącej powierzchni, pokrytych delikatną łuską. Może pojawiać się świąd, związany raczej ze współistniejącymi zakażeniami (bakteryjne, drożdżakowe, pasożytnicze).

Zmiany łuszczycowe mogą występować wyłącznie w okolicy owłosienia łonowego i warg sromowych. W przypadku krocza i bruzdy pośladkowej mogą wystąpić pęknięcia, ból i pieczenie. Zmiany grudkowe, o różnej wielkości i kształcie ze złuszczaniem.

Czynnikami zaostrzającymi łuszczycę narządów płciowych są urazy powstające pod wpływem: nieprzewiewnej bielizny i ubrań ocierających skórę, środków antykoncepcyjnych (prezerwatyw, substancji plemnikobójczych), środków higienicznych (podpasek, wkładek higienicznych), perfumowanego papieru toaletowego, obcisłych ubrań, które powodują otarcia skóry. Czynniki sprzyjające to alkohol, nikotyna i niektóre leki.

Diagnostyka łuszczycy w gabinecie ginekologicznym opiera się na makroskopowej /klinicznej ocenie sromu w połączeniu ze zgłaszanymi przez pacjentkę dolegliwościami. Niekiedy wymaga uzupełnienia o badania histopatologiczne. Leczenie łuszczycy powinno być prowadzone wg. obowiązujących zasad. Ważne jest eliminowanie czynników drażniących (płyn do higieny intymnej, wkładki noszone na stałe, czarna bielizna) oraz stosowanie naturalnych emolientów (np. olej kokosowy).

 

Zasadnym jest aby pacjentka pozostawała w regularnej kontroli ginekologicznej, każdorazowo z oceną sromu wg. zaleceń lekarza.